Zam, saat-saat macam ni sy selalu teringat kenangan pahit
bersama awk dulu yang sampai sekarang
saya tak boleh lupakan.Malah saya akan menangis setiap kali
mengenangkannya.. Sy ingat sangat hari itu..
Kita pergi kelas macam biasa, dr rumah sewa ke kampus. Rumah
sewa kita sebelah2 je, senangkan sy nk jaga awk, awk nak jaga saya. Kita pergi
kelas naik moto, jalan2 naik moto. Jauh tau Unisel Batang Berjuntai tu nak ke
kepong, tp kita tak kisah pun..Sampai je Jusco Kepong sy akan menonggek jalan
palan sakit bontot duduk lama sangat. Awk plak dah mcm atuk yg sakit belakang.
Bila hujan pulak, kita brenti kt tepi jalan elok siang sampi ke malam nak
tunggu hujan brenti punya pasal. Awk ingat tak ade sekali tu masa hujan, kita
nak redah je sebab tiket wayang dah beli. Awk je pakai baju hujan saya tak
pakai apa baju perlindungan.. Akibatnye, tahniah la baju sy kat belakang serupa
belacan and bau, Nauzubillah… Dengan mcm tu pun sy redah je masuk panggung.
Nasib la sape dok sebelah saya tp korang suma apa peduli sbb sy pun x peduli,
coz I fall in love.. =) Indahnye la masa tu..
Tp sy ni asik tak kene je pada mata awk, sy pun tak tahu apa
silapnya. Awak asik nk tengking saya je, lambat cikit marah, pasal assignment
marah.. Bila sy tanya elok2 nape awk cakap kasar dengan sy, awk kata suara awk
mmg kasar macam tu. Zamm, sy bukan bodoh tak boleh beza nada suara awk tu,
waktu hati awk senang bukan main romantik awk kan mcm cakap dalam kelambu. Saya
sabar je kan masa tu dengan awk, dah la satu course pergi mana pun sama, mkn
sama.. Sampi satu kampus tau kita couple masa tu.
Mmm.. sweet tp ada sour.. Sy tau saya tak cerdik sgt mcm awk
tp awk tak perlu la herdik saya bila sy tanya soalan study kt awk.. Sampai
lecturer pun tegur masa tu " Zam, nape awk tengking girlfriend awk mcm tu,
kalau sy jadi dia dah lama saya cabut". Sy terus ketawa dan menyampuk
" Betullah miss untung dia dapat saya ni yang penyabar". Muka Miss
masa tu pun macam takut tp muka awk macam nak telan saya. Masam je muka awk sepanjang
kelas. Habis je kelas awk terus ajak saya balik lagipun waktu dah kul 7pm, dah
senja.
Waktu atas moto awak terus membebel kat saya kalah mak saya,
awk tanya saya nape malukan awk. Mana ada saya malukan awk, sy cuma bergurau
mengiakan apa kata Miss je. Tapi awk tak habis-habis kata awak dah malu, abis
saya ni tak rasa malu ke dengan apa yg awk dah buat kat saya. Sedih saya tau
dengan kata-kata awak tu sampai saya menangis atas moto. Awk sampi berdiri atas
moto ingat nak buat tarzan ke jd mat rempit ke rupanya awk berteriak dah mcm
org gila dok tengking saya. Dah macam air hujan air mata saya masa tu tau. Tak
cukup dengan tu awak tinggalkan saya tepi jalan tepi sungai sorang2. Suka hati
awk je layan sy mcm tu, dah la jalan dr kampus nak ke rumah sewa kita kat pekan
BB tu hutan je. Awk biarkan sy meraung sorang2 kan. Mana la hati perut awk ms
tu. Sy tak berani pun nak buka helmet ms tu, menangis time senje tepi jalan
dekat hutan.. (Seram bila pikir balik) Orang lalu pun xnk berenti, makin rempit
jee.. Lps setengah jam mujur awk datang balik. Dah gelap masa tu, sy dah takut
sgt. Dalam hati sy dah menyumpah awk nk
jd batu la apa la smpi sy menyampah kt awk..
Atas moto tu kita senyap je sampai kat rumah sy awk minta
maaf dengan saya. Tapi saya dah xde mood nak cakap dgn awk, saya jadi tawar
hati.. Tergamak awak layan saya mcm tu. Seharian sy fikir, betul ke awak syg
kan saya cintakan sy.. Sejak tu,
hubungan kita sedikit hambar semuanya bermula dari peristiwa tu. Di kala saya
sedang meluahkan perasaan pada blog ni, air mata sy tetap mengalir… Kejam!!
No comments:
Post a Comment